Categorie: Gedichten

De schapen Hij is de man in het portiek die zwijgt als je hem groet. Hij is de hond, de tanden en de tong, de buurman zonder reserve, het hekje rond de tuin. Hij is in mij als fietser, de vloek, de afgesneden hoek de achterlijke idioot en iedere malloot die de weg berijdt als een te temmen paard. Hij is in jou de onopgeloste ruzie, de haat die tiert op woordeloze grond. Hij is de landmijn in mijn illusie dat goed het kwaad uiteindelijk overwint. Hij is wat je ontgaat tijdens het sluiten van je ogen het wachten op betere woorden, de niet uitgestoken hand. Het blinde paard, het beloofde land, de heilige boeken en de wet waarachter je je verstoppen kan. Hij is de ander maar nooit alleen, de vaderlander de medestander, soms ook is hij de buitenlander. Hij is – waar je van buiten naar binnen loopt, de ramen en de deuren sluit – het biertje dat je haalt voor jou alleen – het stapje waarmee je naar voren dringt – de stem waarmee je luider zingt – het gefluisterde geheim in het andere oor. Hij is mijn huis en niet het jouwe. Hij is – hier mag jij geen beter leven bouwen. Hij is – van mijn moeder mogen er maar twee blijven slapen de snoepjes zijn op, het lachen achter de handen. Hij is altijd de tegenstander. Het is hier vol. Geen plaats. De grens. De haat. De volle trein. Hij is de overlever. De man die nergens meer van schrikt en nergens meer voor wakker blijft. Hij is de man in het portiek die zwijgt als je wil praten de schaduw in donkere straten, de hond, de tanden en de tong die likt. Maar bovenal, in nachten waarin ik slecht kan slapen is hij toch steeds weer de schapen.

mandyeggerding Gedichten

In alles Op deze ochtend vol van licht kwam ik je weer tegen.Je was niet opgestaan, lag onveranderd op je zij –een vogel tegen het glas –stil – maar je lachte je schuine lach heel evendoor de verstilling heen, een lente op je lippen. Buiten brak het licht op de kozijnen trillend.Ik…

Rob de Vos-prijs winnend gedicht

mandyeggerding Gedichten